<div><strong>ΣΑΛΒΑΝΤΟΡ ΑΛΙΕΝΤΕ ΓΚΟΣΕΝΣ</strong></div>
<div> </div>
<div>Ο Σαλβαντόρ Αλιέντε γεννήθηκε στις 26 Ιουνίου 1908. Η οικογένειά του, συνδεδεμένη με τα πολιτικά δρώμενα της χώρας, τον μεγάλωσε με την πολιτική φιλοσοφία που άφησε πίσω του ο Διαφωτισμός, και οι ιδέες ισότητας, ελευθερίας και αλληλεγγύης που διδάχτηκε, όπως αυτές καθιερώθηκαν από τα χρόνια της Γαλλικής επανάστασης, τον σημάδεψαν οριστικά.</div>
<div><img style="margin-top: 0px;" src="http://sarteri.com/wp-content/uploads/2013/09/salvador-allende-fidel-castro.jpg" alt="" width="600" height="337" /></div>
<div>Ήταν παντρεμένος με την Ορτένσια Μπούσι η οποία απεβίωσε το 2009 σε ηλικία 94 ετών. Είχαν αποκτήσει τρεις κόρες </div>
<div> </div>
<div>Από πολύ νωρίς ενδιαφέρθηκε για τα κοινωνικά προβλήματα και συμμετείχε σε πολιτικές δράσεις υπέρ της ελευθερίας, όταν στη Χιλή επικρατούσε ένα απολυταρχικό καθεστώς, γεγονός που τον οδήγησε σε φυλακίσεις και απομόνωση. Σπούδασε γιατρός και πήρε το πτυχίο του χειρουργού το 1932. Ενώ σπούδαζε, συμμετείχε ενεργά σε  πολιτικές νεολαίες και εκλέχθηκε Πρόεδρος του Συνδέσμου Φοιτητών Ιατρικής του Πανεπιστημίου της Χιλής και Αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας Φοιτητών του Πανεπιστημίου. Το 1926 προσχώρησε στη Μασονερία<img style="margin-top: 0px;" src="http://www.jbaproduction.com/medias/salvadorallende_25/photos/fiche/salvadorallende_25(1).jpg" alt="" width="600" height="409" /><br /><br />
<div class="separator"> </div>
</div>
<div> </div>
<div>Γνώρισε τη θεωρία του Μαρξισμού από πολύ νέος, χάρη στη φιλία του με έναν αναρχικό υποδηματοποιό τον οποίον περιέγραφε ως ιδιοφυή άνθρωπο με ανοιχτό πνεύμα. Το 1933 συμμετείχε στην ίδρυση του Σοσιαλιστικού Κόμματος της Χιλής, το οποίο υπηρέτησε σε όλη του τη ζωή, και αργότερα συνέβαλε στη δημιουργία του Λαϊκού Μετώπου, ενός πολιτικού συνασπισμού που πήρε το όνομα του από την συμμαχία που επανέφερε τη Δημοκρατία στην Ισπανία και που τελικά έγινε κυβέρνηση στη Χιλή με αρχηγό τον σοσιαλδημοκράτη Πέντρο Αγκίρε Σέρδα το 1939.</div>
<div> </div>
<div><img style="margin-top: 0px;" src="http://eldinamo.wpengine.netdna-cdn.com/wp-content/uploads/2013/06/Muerte-de-Allende.jpg" alt="" width="600" height="401" /></div>
<div> </div>
<div>Το 1937 εκλέχθηκε βουλευτής, για να γίνει στη συνέχεια Υπουργός Υγείας κατά την Προεδρία του Αγκίρε Σέρδα μεταξύ 1939 και 1942. Η ιδέα του για τη δημόσια υγεία, την οποία εξέθεσε στο βιβλίο του 'Η ιατρικο-κοινωνική πραγματικότητα της Χιλής', εντάσσει την κλινική πρακτική σε ένα πλαίσιο οικονομικών και κοινωνικών παραμέτρων, που οφείλουν να συνυπολογιστούν για μια δημόσια πολιτική που στοχεύει στην επίλυση ευρύτερων προβλημάτων όπως η ανεργία, η παιδεία, η μισθοδοσία και η κοινωνική πρόνοια. Για χρόνια διατέλεσε Πρόεδρος στο Ιατρικό Κολλέγιο της Χιλής, πραγματοποιώντας σημαντικό έργο.</div>
<div> </div>
<div>Μεταξύ 1945 και 1970 διατέλεσε Γερουσιαστής, ασκώντας χρέη Προέδρου της Γερουσίας για αρκετά χρόνια. Το κοινοβουλευτικό του έργο αντικατοπτρίζει το ενδιαφέρον του για τις φτωχότερες τάξεις, για την προώθηση της αυτόνομης ανάπτυξης και ισότητας της χώρας και για την καθιέρωση της δημοκρατίας. Τόσο από το κοινοβουλευτικό βήμα όσο και σε διεθνείς συσκέψεις, ο Αλιέντε στήριζε ανοιχτά τον αγώνα κατά του φασισμού, της αποικιοκρατίας και του ιμπεριαλισμού.<br /><img style="margin-top: 48px;" src="https://encrypted-tbn1.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcThm4rUMJn0zYUMJoWXLP58LpeYf8kl57bDgVxgf09ez4TrPOXx" alt="" width="600" height="398" /><br />
<div class="separator"> </div>
</div>
<div> </div>
<div>Αντίθετος σε κάθε είδους διάκριση, ταυτίστηκε με τον αγώνα κατά του ρατσισμού και του απαρτχάιντ στη Νότια Αφρική, καταδικάζοντας την υποτιθέμενη ανωτερότητα της λευκής φυλής έναντι της μαύρης, η οποία αποτελούσε και την πλειοψηφία πληθυσμού. Σε διάφορες περιστάσεις, όπως για παράδειγμα κατά την Τρίτη Παγκόσμια Σύσκεψη Εμπορίου και Ανάπτυξης (Απρίλιος, 1973), όπου εκπροσώπησε τη Χιλή ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Αλιέντε επεσήμανε μεταξύ των άλλων παγκόσμιων προβλημάτων το θέμα των χωρών που υπέφεραν από τον αποικιοκρατικό ζυγό αλλά και αυτών που υπέβαλαν "τον πληθυσμό τους στη βία, τον ρατσισμό και το απαρτχάιντ".  Επίσης, στο λόγο που εκφώνησε μπροστά στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών στις 4 Δεκεμβρίου 1972, και αναφερόμενος στις άλυτες διαμάχες ανά τον κόσμο, έκανε ειδική μνεία στο "όνειδος του ρατσισμού και του απαρτχάιντ".<img style="margin-top: 0px;" src="http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/9/92/Allende_supporters.jpg" alt="" width="600" height="398" /></div>
<div> </div>
<div>Το 1970 ο Σαλβαντόρ Αλιέντε εκλέχθηκε Πρόεδρος της Δημοκρατίας με την υποστήριξη της Λαϊκής Ενότητας, και παρέμεινε στη θέση αυτή μέχρι τον δραματικό του θάνατο στις 11 Σεπτεμβρίου 1973.<br /><br />
<div class="separator"> </div>
</div>
<div> </div>
<div>Ο Σαλβαντόρ Αλιέντε έδρασε τον 20ο αιώνα, σε μια ιστορική περίοδο που σημάδεψε την Χιλή με σημαντικά γεγονότα, τόσο σε εθνικό επίπεδο (π.χ. συγκρούσεις και κοινωνικές κατακτήσεις εργατών, αγροτών και διανοούμενων) όσο και σε διεθνές (η Μεξικάνικη και η Ρώσικη Επανάσταση, η οικονομική κρίση του 1929, οι δύο Παγκόσμιοι Πόλεμοι, ο Ισπανικός Εμφύλιος Πόλεμος, η επίδραση του μαρξισμού, κ.λπ.). Σε αυτό το ιστορικό πλαίσιο δράσης επικρατούσε η γενική εντύπωση ότι ο καπιταλισμός ήταν υπαίτιος για την ανισότητα και την οικονομική ανέχεια, και κατ'επέκταση όφειλε να αντικατασταθεί. Προς αυτήν την κατεύθυνση ο Σαλβαντόρ Αλιέντε συνέβαλε ενεργά, συμμετέχοντας στη δημιουργία δύο εναλλακτικών πολιτικών σχημάτων της χώρας: του Λαϊκού Μετώπου, στο τέλος της δεκαετίας του τριάντα, και της Λαϊκής Ενότητας, στα τέλη της δεκαετίας του εξήντα.<img style="margin-top: 16px;" src="http://cdn.toperiodiko.gr/wp-content/uploads/2014/09/ultimo-discurso-de-salvador-allende-L-iFhYgO.jpeg" alt="" width="600" height="338" /></div>
<div> </div>
<div>Σε αυτή την μακρά περίοδο ο Αλιέντε λειτούργησε ως κοινωνικός παιδαγωγός και με την χαρακτηριστική του ευφράδεια δημιούργησε μια κριτική συνείδηση και διέδωσε τον σοσιαλισμό. Αυτοχαρακτηρίστηκε μαρξιστής αλλά δεν προσκολλήθηκε δογματικά σε αυτήν την αρχή. Η πολιτική πρακτική του αποποιήθηκε τα 'ορθόδοξα' σχήματα και πάντα οι αποφάσεις του βασίζονταν στην ανθρωπιστική ηθική, την υποστήριξη των συμφερόντων των κατώτερων στρωμάτων και στο όραμα της δημιουργίας μιας συνολικά καλύτερης κοινωνίας. Αντιλαμβανόταν τον σοσιαλισμό ως ουμανισμό, εφόσον η δημοκρατική του υπόσταση προωθούσε την ελευθερία και την ισότητα. Οραματιζόταν μια πορεία για την Χιλή που την χαρακτήριζε ως "μια επανάσταση προς τον δημοκρατικό σοσιαλισμό, τον πλουραλισμό και την ελευθερία". Ο Αλιέντε είναι αναμφισβήτητα ένας διανοούμενος, με την έννοια του δημιουργού μιας πολιτικής σκέψης και μιας πολιτικής κουλτούρας πλούσιας σε νοήματα αλλά και συναισθήματα. Ταυτόχρονα, ήταν ένας ενεργητικός πολιτικός, με ικανότητα συγκρότησης πολιτικών και κοινωνικών συμμαχιών, που χάραξε μια νέα πολιτική κατεύθυνση κυρίαρχη για δεκαετίες. </div>
<div> </div>
<div><img style="margin-top: 0px;" src="http://ichef.bbci.co.uk/news/304/media/images/53386000/jpg/_53386076_012037297-1.jpg" alt="" width="600" height="799" /><br /><br /></div>
<div>
<div class="separator"> </div>
</div>
<div> </div>
<div>Πριν την κυβέρνηση του Αλιέντε, η Χιλή είχε συνηθίσει σε μια εξαρτημένη οικονομία και στα άλυτα κοινωνικο-οικονομικά προβλήματα. Η φιλελεύθερη δημοκρατία της άφηνε περιθώρια πολιτικής έκφρασης και κοινωνικής συμμετοχής ώστε, γύρω στα μέσα του εικοστού αιώνα, να έχουν ήδη καθιερωθεί τρεις ξεχωριστές πολιτικές τάσεις: η αριστερά, το κέντρο και η δεξιά. Με αυτά τα εθνικά δεδομένα και με διεθνές παρασκήνιο τον ψυχρό πόλεμο και έναν διχασμένο κόσμο, ο Αλιέντε έγινε Πρόεδρος της Δημοκρατίας.<img style="margin-top: 62px;" src="http://en.mercopress.com/data/cache/noticias/30043/0x0/salvador-allende.jpg" alt="" width="600" height="438" /></div>
<div>
<div class="separator">Το κυβερνητικό του πρόγραμμα ακολουθήθηκε με μεγάλη συνέπεια, σημειώνοντας σημαντικά επιτεύγματα στους τομείς της υγείας, της κατοικίας, της παιδείας, της ανακατανομής εισοδήματος, της αγροτική αναμόρφωσης και της ανάκτησης των μεταλλείων με στόχο την κρατικοποίησή τους. Δημιουργήθηκαν νέα κανάλια αστικής συμμετοχής, έγινε ανακατανομή του πλούτου, διευρύνθηκε ο τομέας δημόσιας ιδιοκτησίας της οικονομίας, αναγνωρίστηκαν νέα δικαιώματα – μεταξύ άλλων τα πλήρη δικαιώματα της γυναίκας- διευρύνθηκαν οι ελευθερίες, ενισχύθηκαν τα κοινωνικά προγράμματα και προωθήθηκε η αποκέντρωση της κρατικής διοίκησης. <img style="margin-top: 0px;" src="http://c1.thejournal.ie/media/2011/05/PA-2512765-630×421.jpg" alt="" width="600" height="401" />Η εξωτερική πολιτική του Αλιέντε, κυρίαρχη και εστιασμένη στην ανεξαρτησία, βασίστηκε σε αρχές όπως η ειρηνική επίλυση των διαφορών και η αυτοδιάθεση των λαών. Το πρόγραμμα της κυβέρνησης, στα πλαίσια διατήρησης της διεθνούς αλληλεγγύης, προέβαλε επίσης την καταδίκη όλων των καθεστώτων "που προωθούν ή εφαρμόζουν τις φυλετικές διακρίσεις". Η οικονομία βελτιώθηκε σημαντικά από τον πρώτο κιόλας χρόνο της κυβέρνησης και η άνοδος της Λαϊκής Ενότητας ήταν θεαματική, αν λάβουμε υπόψη ότι στις δημοτικές εκλογές του 1971 συγκέντρωσε σχεδόν το 50% των ψήφων. Τα κατά κανόνα υποβαθμισμένα κοινωνικά κλιμάκια μετατράπηκαν ξαφνικά σε πρωταγωνιστές μιας διαδικασίας αναμόρφωσης που τα ευνοούσε. Η επιρροή την οποία μπορούσε δυνητικά να ασκήσει στις υπόλοιπες χώρες της Λατινικής Αμερικής η πολιτική του Αλιέντε και το πέρασμα στο σοσιαλισμό σύντομα ανησύχησε τόσο την Χιλιανή Δεξιά όσο και τα διεθνή μονοπώλια, τις πολυεθνικές εταιρείες, τους στρατιωτικούς φορείς και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, που συνέβαλαν ενεργά υπέρ της ανατροπής του.</div>
<div class="separator"> <img style="margin-top: 42px;" src="http://www.toptenz.net/wp-content/uploads/2014/05/Salvador-Allende.jpg" alt="" width="600" height="337" /></div>
<div class="separator"> </div>
</div>
<div> </div>
<div>Το πολιτικό σχέδιο της Λαϊκής Ενότητας ήταν ακέραιο και είχε μεγάλη απήχηση στον πληθυσμό. Ο Πρόεδρος Αλιέντε πίστευε ότι η βιωσιμότητα αυτού του σχεδίου μπορούσε να βασιστεί στην υποστήριξη μιας συνειδητής πλειοψηφίας και χωρίς οποιαδήποτε βία. Χαρακτηριστικά έλεγε: "Ο σεβασμός του άλλου, η ανοχή προς τους υπόλοιπους είναι από τα πιο πολύτιμα πολιτιστικά αγαθά που έχουμε".<img style="margin-top: 0px;" src="http://buenaleche.files.wordpress.com/2008/07/963445610_20e79ba4b6.jpg" alt="" width="600" height="473" /></div>
<div> </div>
<div>Οι δομικές αλλαγές που προέβλεπε η Λαϊκή Ενότητα, εκτός από θετικές αντιδράσεις προκάλεσαν επίσης και την πόλωση της κοινωνίας. Η Δεξιά, που κατείχε σημαντικό κομμάτι της οικονομικής δύναμης, σαμποτάρισε την παραγωγή και τα έργα υποδομής, ενίσχυσε τη μαύρη αγορά και το έγκλημα και διευκόλυνε την οργάνωση ενός πραξικοπήματος. Από την άλλη πλευρά, η άκρα αριστερά παρακίνησε ενέργειες που μετατόπιζαν την αντιπαράθεση πέρα από το πλαίσιο του προγράμματος και της στρατηγικής της Κυβέρνησης. Αυτή η κατάσταση αστάθειας σε μια δεδομένη στιγμή οικονομικής ύφεσης οδήγησε σε μια διακοπή του εκδημοκρατισμού, μετατρέποντας τις πολιτικές αντιθέσεις σε στρατιωτική αντιπαράθεση – έναν χώρο άγνωστο προς την Κυβέρνηση.</div>
<div><img style="margin-top: 0px;" src="https://encrypted-tbn1.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcROx_0ObzrTfYaehTH_71UiWQifCjugLliD62stlr7ywKIzH0mt" alt="" width="600" height="337" /><br /><br /></div>
<div>
<div class="separator"> </div>
</div>
<div> </div>
<div>Αν και ποτέ στη Χιλή δεν υπήρξε άλλη Κυβέρνηση πιο αγαπητή από αυτή του Αλιέντε, αναμφίβολα έγιναν και λάθη όπως οι ασυνέπειες στην στρατηγική καθοδήγηση της πολιτικής διαδικασίας και η εσφαλμένη εκτίμηση για την στάση των Ενόπλων Δυνάμεων απέναντι στην καθιέρωση της δημοκρατίας (τα περισσότερα μέλη τους είχαν ενστερνιστεί τα πιστεύω της εθνικής ασφάλειας που διδάσκονταν στις σχολές της Βορείου Αμερικής). Επίσης έγιναν λανθασμένες κινήσεις στην οικονομική πολιτική με αποτέλεσμα την δυσανάλογη αύξηση του πληθωρισμού, υπήρξε διάσπαση στους κόλπους της συμμαχίας που στήριζε την Κυβέρνηση, η μεσαία τάξη δεν ανταποκρίθηκε με τον αναμενόμενο τρόπο στις αλλαγές και γενικά υπήρξε μια υπεραισιόδοξη αντίληψη σχετικά με τη στάση της αντιπολίτευσης απέναντι στο Κράτος Δικαίου που επιδιωκόταν να εφαρμοστεί.<br /><br />
<div class="separator"> </div>
<div class="separator"><img style="margin-top: 33px;" src="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTb_bOf-0-hzC6nLmwHkBd0nFt4pITQYCoBkGKzDlq8KWpfZYhZ" alt="" width="600" height="398" /></div>
</div>
<div> </div>
<div>Το πραξικόπημα της 11ης Σεπτεμβρίου 1973 έγινε με στόχο το δημοκρατικό μοντέλο και την πολιτική κουλτούρα που είχε κυριαρχήσει στη Χιλή για μεγάλο διάστημα. Η Λαϊκή Ενότητα, με αρχηγό τον Αλιέντε, είχε προσπαθήσει να αλλάξει τη χώρα εμβαθύνοντας στις δημοκρατικές αρχές και προωθώντας την ισότητα. Το πραξικόπημα ήταν η ωμή αντίδραση σε αυτή την προσπάθεια, για τον αποκλεισμό κάθε πιθανότητα επιτυχίας αντίστοιχου εγχειρήματος.</div>
<div> </div>
<div>Εύλογα κανείς αναρωτιέται αν το πολιτικό σχέδιο του Προέδρου Αλιέντε ήταν πράγματι βιώσιμο ή αν αποτελούσε μια απραγματοποίητη ουτοπία. Αντίστοιχα, κάποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι η συγκεκριμένη στρατηγική αναπόφευκτα θα οδηγούσε αργά ή γρήγορα σε ένα πραξικόπημα. Παρ'όλα όμως τα λάθη και τις αντιδράσεις της αντιπολίτευσης, υπήρχε μια δημοκρατική διέξοδος αφού δεν ήταν λίγοι οι πολιτικοί της αντιπολίτευσης που μαζί με τον Αλιέντε επιθυμούσαν τη λήψη δημοκρατικών μέτρων για την επίλυση των διαφορών.<img style="margin-top: 59px;" src="http://static.guim.co.uk/sys-images/Admin/BkFill/Default_image_group/2011/5/23/1306170257329/Salvador-Allende-007.jpg" alt="" width="600" height="360" /><br /><br />
<div class="separator"> </div>
</div>
<div> </div>
<div>Το στρατιωτικό καθεστώς έσπευσε να εκμηδενίσει το προηγούμενο θεσμικό και πολιτικό πνεύμα αλλά και να 'εξαφανίσει' ή να αδρανοποιήσει με τρομοκρατικά μέσα όσους είχαν συμμετάσχει στο πολιτικό σχέδιο της Λαϊκής Ενότητας ή όσους φαίνονταν αντίθετοι στη νέα τάξη πραγμάτων. Γι' αυτό κατέφυγε στη συστηματική καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με δολοφονίες κι εξαφανίσεις ενός εκατομμυρίου Χιλιανών, με φυλακίσεις και απομονώσεις χιλιάδων ατόμων και με την απομάκρυνση από δημόσιες και ιδιωτικές υπηρεσίες όλων όσων είχαν συμμετάσχει ή έστω φαίνονταν θετικοί προς την κυβέρνηση Αλιέντε.</div>
<div> </div>
<div>Μετά το πραξικόπημα του Πινοσέτ, το κράτος τρόμου εγκαταστάθηκε στη Χιλή. Προς αυτή την κατεύθυνση συνηγορούν όλα τα στοιχεία που ήρθαν στην επιφάνεια από μυστικά αρχεία, συνεντεύξεις, έρευνες και μαρτυρίες σε δικαστικές διαδικασίες για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε δικαστήρια της Χιλής και του εξωτερικού.<img style="margin-top: 46px;" src="http://www.oocities.com/CapitolHill/Congress/1770/Let-cuba60.jpg" alt="" width="600" height="438" /><br /><br />
<div class="separator"> </div>
</div>
<div> </div>
<div>Όπως στην περίπτωση της Νοτίου Αφρικής όπου ο μαύρος πληθυσμός διαχωρίστηκε με βάση το απαρτχάιντ, έτσι και στη Χιλή το δικτατορικό καθεστώς απομόνωσε όσους είχαν συμμετάσχει στην κυβέρνηση του Αλιέντε αλλά και όσους δεν φαίνονταν φιλικοί προς τη στρατιωτική δικτατορία. Και στις δύο περιπτώσεις παραβιάστηκαν σημαντικά τα ανθρώπινα δικαιώματα.</div>
<div> <img style="margin-top: 53px;" src="http://i.telegraph.co.uk/multimedia/archive/02801/Allende-with-Child_2801460c.jpg" alt="" width="600" height="374" /></div>
<div>
<div class="separator"> </div>
</div>
<div> </div>
<div>Ο Αλιέντε διατηρεί μια ξεχωριστή θέση στην πολιτική ιστορία γιατί υπερασπίστηκε το Κράτος Δικαίου και τη Δημοκρατία, την ύψιστη γι'αυτόν αξία, προϋποθέτοντας έναν υψηλό βαθμό κοινωνικής συνείδησης. Πρόκειται για μια εξέχουσα περίπτωση πολιτικού που ενστερνίστηκε βαθιά τον δημοκρατικό ανθρωπισμό και την έννοια της ελευθερίας. Που ποτέ δεν χρησιμοποίησε ιδεολογήματα για να συσκοτίσει ή να παραμορφώσει την αλήθεια. Που πάντα προσπαθούσε να διακρίνει τις δίκαιες απόψεις, ακόμα και στον αντίλογο. Που υποστήριζε την πολυδιάστατη κοινωνία και το δικαίωμα κάθε ανθρώπου να είναι ελεύθερος και ίσος με κάθε άλλον, απολαμβάνοντας τα ίδια δικαιώματα ανεξαρτήτως κοινωνικής τάξης, φυλής, φύλου, θρησκείας ή πολιτικών πεποιθήσεων. Που ενθάρρυνε τη συνεργασία των προοδευτικών φωνών για τη δημιουργία μιας κοινωνίας ισότητας και αλληλεγγύης. Και που, στην δραματικότερη στιγμή της ζωής του, άφησε ένα αισιόδοξο μήνυμα για το μέλλον: "Έχω πίστη στη Χιλή και στο πεπρωμένο της… κάποιοι άλλοι άνθρωποι θα σβήσουν αυτό το μελανό σημείο".<img style="margin-top: 94px;" src="http://www.peacebuttons.info/IMAGES/1024.1970_Allende-supporter.jpg" alt="" width="600" height="449" /></div>
<div> </div>
<div>
<div class="separator"> </div>
Το μεγαλείο του Σαλβαντόρ Αλιέντε δε βρίσκεται μόνο στην ηρωική πράξη του θανάτου του. Ανιχνεύεται στην πίστη και τη συνέπεια του προς τη δημιουργία μιας ανώτερης κοινωνίας, όπου θριαμβεύει ο ανθρωπισμός και η δημοκρατία, αλλά και στην επίμονη προσπάθειά του να το καταφέρει. Το μεγαλείο του βρίσκεται στο ότι πρότεινε μια ζωή πέρα από δόγματα, βασισμένη στη λογική και όχι στα όπλα, στη δημοκρατία και όχι στην καταπίεση. Όλα αυτά με στόχο τη δημιουργία "ενός νέου μοντέλου … όπου η δημιουργική ικανότητα κάθε άνδρα και κάθε γυναίκας συναντούνται και ανθίζουν, όχι ενάντια στους υπόλοιπους, αλλά για την κατάκτηση μιας καλύτερης ζωής για όλους". Αναμφισβήτητα, το πολιτικό σχέδιο του Σαλβαντόρ Αλιέντε ήταν μια από τις πιο ευγενείς συλλογικές προσπάθειες που έλαβαν χώρα στον 20ο αιώνα.</div>
<div> </div>
<div> </div>
<div> </div>
<div><span style="text-decoration: underline;"><strong>Λίγα λόγια για τον Σαλβαδόρ Αλιέντε από την κόρη του,</strong></span></div>
<div><span style="text-decoration: underline;"><strong>Ισαμπέλ Αλιέντε Μπούσι</strong></span></div>
<div> </div>
<div>
<div class="separator"> </div>
Ο Σαλβαδόρ Αλιέντε ήταν ένας πολιτικός που αγαπούσε τη χώρα του, πίστευε στη δημοκρατία, προωθούσε την κοινωνική αλλαγή και αφιέρωσε τη ζωή του στους φτωχούς, αλλά κυρίως ονειρευόταν έναν καλύτερο κόσμο για τους εργάτες της πατρίδας του, στους οποίους και απευθύνεται η πολιτική του διαθήκη.</div>
<div>Ο Πρόεδρος Αλιέντε αποτελεί κομμάτι της δημοκρατικής ιστορίας της Χιλής. Ανοίγει δρόμους, αφήνει πολύτιμες μαρτυρίες για τις ερχόμενες γενιές, και με τον χρόνο μετατρέπεται σε διεθνές σύμβολο, το σύμβολο του ανθρώπου που προσπαθούσε να 'παντρέψει' την ελευθερία και την κοινωνική δικαιοσύνη.</div>
<div>Η ιστορική μνήμη είναι απαραίτητη και δεν διαγράφεται. Γι' αυτό πρέπει να την κατέχουμε και να συλλογιζόμαστε όλα όσα έχει περάσει η χώρα μας ώστε να αναλαμβάνουμε με μεγαλύτερη σιγουριά την ευθύνη του μέλλοντός μας. Όπως είπε κι ο Πρόεδρος Ρικάρντο Λάγος "Δεν υπάρχει αύριο χωρίς το χθες". Γι' αυτό, ο σεβασμός προς την δημοκρατία και τους θεσμούς της πρέπει να είναι αμέριστος, και η δέσμευσή μας να τηρήσουμε το κράτος δικαίου αμετάκλητη. Ο κόσμος είναι πλουραλιστικός και κάθε ανθρώπινη ύπαρξη έχει δικαιώματα και λόγο στην αξιοπρέπεια, οπότε οφείλουμε να διασφαλίσουμε ότι ποτέ πια δεν θα παραβιαστούν τα ανθρώπινα δικαιώματα.<img style="margin-top: 78px;" src="http://i.huffpost.com/gen/311034/images/r-CHILE-ALLENDE-SUICIDE-large570.jpg" alt="" width="600" height="251" /><br /><br />
<div class="separator"> </div>
</div>
<div>Αυτή η ταινία είναι μια συνεύρεση με την ιστορική μνήμη της Χιλής και μέσα της αναγνωρίζουμε έναν φίλο αλλά και έναν μεγάλο κινηματογραφιστή, που προσπάθησε να αποτυπώσει τη ζωή του Σαλβαδόρ Αλιέντε σεβόμενος την αίσθηση αυτοθυσίας και την ηθική δύναμη με την οποία αντιμετώπισε αυτός ο άνθρωπος το πεπρωμένο του, ο μοναδικός Πρόεδρος της Χιλής που έχασε τη ζωή του μέσα στο Παλάθιο ντε λα Μονέδα.</div>
<div>Ο Σαλβαδόρ Αλιέντε αντιπροσωπεύει για μας τον αγώνα για τα όνειρα εκείνα που δίνουν νόημα στη ζωή, που δημιουργούν ένα πρότυπο πολιτικής ηθικής και που δίνουν ελπίδα για έναν κόσμο πιο ανθρώπινο, πιο δίκαιο και πιο ισότιμο.</div>
<div>Ευχαριστώ τον Patricio Guzman, την πρέσβειρα Μάρθια Κοβαρούμπιας, τον ελληνικό λαό και όλους αυτούς που συνέβαλαν στην απόδοση αυτού του φόρου τιμής.<img style="margin-top: 0px;" src="http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/c/c5/Cipriano_Pontigo_-_Salvador_Allende_-_Ra%C3%BAl_Castro.jpg" alt="" width="600" height="396" /></div>
<div> </div>
<div> </div>
<div><span style="text-decoration: underline;"><strong>Ο ΘΑΝΑΤΟΣ</strong></span></div>
<div><span style="text-decoration: underline;"><strong><br /></strong></span></div>
<div>
<p>Τον Μάιο του 2011 οι αρχές είχαν διατάξει την εκταφή της σορού του Αλιέντε προκειμένου να διαπιστωθεί αν ο πρόεδρος είχε δολοφονηθεί ή αν αυτοκτόνησε μέσα στο προεδρικό μέγαρο. Δύο μήνες αργότερα οι ιατροδικαστές ανακοίνωσαν ότι ο Αλιέντε αυτοκτόνησε, επιβεβαιώνοντας την επίσημη άποψη αλλά και τις δηλώσεις στενών συνεργατών του προέδρου σύμφωνα με τις οποίες είχε ορκιστεί να πεθάνει με το όπλο στο χέρι.<img style="margin-top: 3px;" src="http://i.telegraph.co.uk/multimedia/archive/02634/PINOCHET_2634977b.jpg" alt="" width="600" height="375" /></p>
<p>Με την απόφασή του το Εφετείο επικύρωσε την έκθεση του δικαστή Μάριο Καρόσα ο οποίος ανέφερε ότι ο Αλιέντε αυτοκτόνησε με ένα αυτόματο ΑΚ-47 –δώρο του Φιδέλ Κάστρο– την ώρα που το προεδρικό μέγαρο βομβαρδιζόταν από το στρατό.</p>
<p><img style="margin-top: 0px;" src="http://www.lifo.gr/uploads/image/410531/Untitled-8_40.jpg" alt="" width="600" height="400" /></p>
<p>Για τον θάνατο του Αλιέντε κυκλοφορούσαν πολλές φήμες. Πολιτικοί και δημοσιογράφοι παλαιότερα υποστήριζαν ότι ο πρόεδρος δολοφονήθηκε από έναν πραξικοπηματία ενώ άλλοι έκαναν λόγο για «υποβοηθούμενη αυτοκτονία», ότι δηλαδή ο Αλιέντε αυτοπυροβολήθηκε μεν αλλά δεν πέθανε και τη χαριστική βολή του την έδωσε ένας από τους σωματοφύλακές του.</p>
</div>
<div><img style="margin-top: 90px;" src="http://1.bp.blogspot.com/-AtgwQSBo_TY/TmEyukFTecI/AAAAAAAAIa0/FWRMDZ3BhBo/s320/extraen-en-chile-el-feretro-con-los-restos-de-salvador-allendeexpand-580×386.jpg" alt="" width="600" height="399" /></div>
<div><span style="text-decoration: underline;"><strong><br /></strong></span></div>