<div class="itemIntroText">
<p style="text-align: justify;"><strong>Ως σκολίωση ορίζεται, σύμφωνα με τη Scoliosis Research Society (SRS), το μεγαλύτερο των 11 μοιρών κύρτωμα της σπονδυλικής στήλης με ταυτόχρονη στροφή των σπονδύλων.</strong></p>
</div>
<div class="itemFullText" style="text-align: justify;">
<p>Η σκολίωση συνήθως εμφανίζεται στη θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης ή στην θωρακοσφυική (στο όριο μεταξύ της θωρακικής και οσφυϊκής μοίρας) ή ακόμα σπανιότερα αμιγώς στην οσφυϊκή.</p>
<p>Συνήθως αφορά την εμφάνιση ενός κυρτώματος που έχει σχήμα C ή δύο συνεχόμενων που δίνουν το σχήμα S.</p>
<p>Η σκολίωση μπορεί να οφείλεται σε συγγενή, αναπτυξιακά ή εκφυλιστικά αίτια, αλλά οι περισσότερες περιπτώσεις της σκολίωσης είναι άγνωστης αιτιολογίας και περιγράφονται ως ιδιοπαθής σκολίωση.</p>
<p>Με βάση την ηλικία εμφάνισης, η ιδιοπαθής σκολίωση χωρίζεται σε τρεις τύπους:</p>
<p>-Νηπιακή σκολίωση: Από τη γέννηση μέχρι 3 ετών</p>
<p>-Παιδική σκολίωση: Από 3 έως 9 ετών</p>
<p>-Εφηβική σκολίωση: Από 9 έως και 18</p>
<p>Η τελευταία αποτελεί και το 80% όλων των περιπτώσεων της ιδιοπαθούς σκολίωσης.</p>
<p>Ο κίνδυνος της προόδου της ιδιοπαθούς σκολίωσης είναι αυξημένος κατά την εφηβεία, κυρίως κατά τη φάση της μέγιστης ανάπτυξης, που στα κορίτσια αρχίζει στην ηλικία των 11 και στα αγόρια στην ηλικία των 13 και διαρκεί και στα δύο φύλα μέχρι τα 18.</p>
<p>Σκολίωση με σημαντικό κύρτωμα εμφανίζεται κυρίως στα κορίτσια που χρήζουν 8 φορές συχνότερα από τα αγόρια θεραπείας, γιατί το κύρτωμα εμφανίζει τάση προόδου. Γενικά όμως η πλειοψηφία των ασθενών με σκολίωση δεν χρειάζεται καμία θεραπεία.</p>
<p><img src="http://www.healthpress.gr/wp-content/uploads/2012/03/skoliosi-e1357743498980.jpg" alt="" width="354" height="254" /></p>
<p><strong>Διάγνωση και συμπτώματα</strong></p>
<p>Η σκολίωση προκαλεί παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης, αλλά όχι πόνο. Σε παιδιά με πόνο και σκολίωση η αιτία του πόνου είναι κάτι άλλο, όχι η σκολίωση. Δεδομένου ότι η σκολίωση προκαλεί αλλαγή του σχήματος του σώματος, στοιχεία που μπορεί να οδηγήσουν στη διάγνωση της είναι:</p>
<p>-ένας ώμος ψηλότερα από τον άλλο</p>
<p>-προπέτεια μίας ωμοπλάτης</p>
<p>-προπέτεια ή υψηλότερη θέση των πλευρών από τη μία πλευρά</p>
<p>-ένας γοφός προέχει ή είναι υψηλότερα από τον άλλο</p>
<p>-ασυμμετρία μέσης</p>
<p>Το πιο συνηθισμένο τεστ για τη διάγνωση μικρών και χωρίς εμφανή παραμόρφωση σκολιώσεων είναι το τεστ της επίκυψης (Adam's test), κατά το οποίο ο μαθητής σκύβει με τα χέρια και γόνατα τεντωμένα προς τα πόδια του, ενώ ο γιατρός παρακολουθεί την πλάτη κυρίως από πίσω.</p>
<p>Αυτή η θέση δείχνει καθαρά την ασυμμετρία της σπονδυλικής στήλης και του κορμού γενικά. Το επόμενο βήμα για τη διάγνωση είναι η ακτινογραφία.</p>
<p>Αν και στις περισσότερες περιπτώσεις η σκολίωση είναι ιδιοπαθής και δεν υπάρχει υπόστρωμα νευρομυϊκό, η κλινική εξέταση και κυρίως το νευρολογικό σκέλος αυτής είναι απαραίτητο να γίνεται.</p>
<p><strong>Αντιμετώπιση</strong></p>
<p>Με βάση τα ευρήματα, η αντιμετώπιση χωρίζεται σε παρακολούθηση, τοποθέτηση κηδεμόνα (κορσέ) ή και χειρουργική αντιμετώπιση.</p>
</div>
<div style="text-align: justify;">Η σπονδυλική μας στήλη αποτελείται από τρία κύρια κυρτώματα τα οποία είναι απαραίτητα για:</div>
<p style="text-align: justify;">1. Την σωστή ισορροπία της περιοχής της λεκάνης<br /> 2. Την σωστή διανομή της δύναμης σε όλους τους σπόνδυλους<br /> 3. Και την ελεύθερη κίνηση σε όλα τα επίπεδα</p>
<p style="text-align: justify;">Η όποια παρέκκλιση από αυτές τις τρεις συνθήκες, δημιουργεί προβλήματα, τα οποία μπορούν να οδηγήσουν στην <strong>λόρδωση</strong>, την <strong>σκολίωση</strong> και την <strong>κύφωση</strong>.</p>
<p style="text-align: justify;">Και οι τρεις αυτές παθήσεις, παρατηρούνται από την μικρή έως την τρίτη ηλικία και μερικές φορές άνευ αιτιολογίας.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Μερικές από τις μορφές της σκολίωσης είναι:</strong></p>
<p style="text-align: justify;">1. Συγγενής: δημιουργείται από την <strong>εμβρυϊκή φάση</strong><br /> 2. Νευρομυϊκή: δημιουργείται από διάφορες παθήσεις του νευρικού ή του μυϊκού συστήματος<br /> 3. Ιδιοπαθής: είναι η συχνότερη μορφή σκολίωσης. Δεν έχει συγκεκριμένη αιτία και συνήθως κάνει την εμφάνισή της από μικρή ηλικία</p>
<h2 style="text-align: justify;"><img class=" size-large wp-image-48449 aligncenter" src="http://www.healthyliving.gr/wp-content/uploads/2015/04/Fi5555_1-480×219.jpg" alt="Fi5555_1" width="480" height="219" /></h2>
<h2 style="text-align: justify;">ΑΣΚΗΣΙΟΛΟΓΙΟ</h2>
<p style="text-align: justify;">Σε αυτές τις περιπτώσεις, το άτομο μπορεί να εκτελεί ορισμένες ασκήσεις, οι οποίες θα καταστήσουν ελαστική την σπονδυλική του στήλη, δημιουργώντας τις κατάλληλες συνθήκες για μία επιτυχημένη συντηρητική θεραπεία.</p>
<p style="text-align: justify;">Οι ασκήσεις μπορούν να γίνουν ως επί το πλείστον με την βοήθεια των χεριών σας, έχοντας τα σε κάμψη ή σε έκταση. Όλοι οι ειδικοί συμφωνούν ότι η <strong>yoga</strong> μπορεί μα βοηθήσει σε μεγάλο βαθμό σε μία <strong>λειτουργική σπονδυλική στήλη,</strong> χωρίς την εμφάνιση πόνου ή δυσφορίας, όσο περνάνε τα χρόνια.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Που να δώσετε έμφαση;</strong></p>
<p style="text-align: justify;">1. Στην κινητοποίηση των μυών του <strong>κορμού</strong><br /> 2. Στην ενδυνάμωση <strong>κοιλιακών</strong><br /> 3. Στην εξάσκηση της <strong>σωστής στάσης</strong> της σπονδυλική στήλης</p>
<p style="text-align: justify;">Πηγές – healthyliving.gr/ onmed.gr</p>