Πολύποδες Χοληδόχου Κύστεως : Παρακολούθηση ή χολοκυστεκτομή;

<p style="text-align: justify;">Ο όρος 'πολύποδας' χρησιμοποιείται για να εκφράσει οιαδήποτε προσεκβολή του τοιχώματος της χοληδόχου κύστεως. Στη μεγάλη πλειοψηφία τους είναι ασυμπτωματικοί και ανευρίσκονται τυχαία κατά την υπερηχογραφική εξέταση ή μετά την χολοκυστεκτομή που έχει διενεργηθεί για άλλη ένδειξη.</p>
<p style="text-align: justify;">Η κλινική σημασία των πολυπόδων και κατά συνέπεια η αντιμετώπισή τους σχετίζεται άμεσα με την πιθανότητα κακοήθους εξαλλαγής τους. Παρόλο που η ευρεία χρήση του υπερηχογραφήματος έχει οδηγήσει σε αύξηση της συχνότητας διάγνωσής τους, οι απεικονιστικές μέθοδοι από μόνες τους δεν είναι αρκετά ειδικές ώστε να αποκλείσουν την πιθανότητα καρκινώματος της χοληδόχου κύστεως ή την ύπαρξη προκαρκινικών βλαβών εντός των πολυπόδων.</p>
<p style="text-align: justify;">Λαμβάνοντας υπόψη ότι η ιστολογική φύση ενός πολύποδα της χοληδόχου δεν μπορεί να προσδιοριστεί με ασφάλεια χρησιμοποιώντας απεικονιστικές μεθόδους, ο πιo χρήσιμος προγνωστικός παράγοντας κακοήθους εξαλλαγής του είναι το μέγεθος και σε αυτό βασίζεται η περαιτέρω αντιμετώπισή του. Η στατιστική δείχνει ότι πολύποδες μεγαλύτεροι των 2 εκατοστών (&gt;2εκ.) είναι κακοήθεις σε ποσοστά που πλησιάζουν το 100%, ενώ πολύποδες μεγέθους μεταξύ 1 και 2εκ. έχουν αποδειχθεί κακοήθεις σε ποσοστά που κυμαίνονται μεταξύ 43% και 77%. Άλλος προγνωστικός παράγοντας είναι η ηλικία: οι μελέτες δείχνουν ότι σε ηλικίες μεγαλύτερες των 50-60 ετών η πιθανότητα κακοήθειας είναι υψηλότερη. Τέλος, η συνύπαρξη πρωτοπαθούς σκληρυντικής χολαγγειίτιδας ή χολολιθίασης και πολυπόδων σχετίζεται επίσης με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης κακοήθειας.</p>
<p style="text-align: justify;">Με βάση τα παραπάνω και με δεδομένο ότι η μόνη θεραπευτική αντιμετώπιση είναι η χειρουργική επέμβαση (χολοκυστεκτομή), σε περίπτωση ανεύρεσης πολυπόδων της χοληδόχου κύστεως προτείνονται τα εξής:</p>
<p>Πολύποδες &gt;2εκ: προτείνεται χολοκυστεκτομή αφού προηγηθεί προεγχειρητικός έλεγχος με αξονική τομογραφία και ενδοσκοπικό υπέρηχο ώστε να εκτιμηθεί η έκταση της πιθανής κακοήθειας και να τροποποιηθεί ανάλογα το επικείμενο χειρουργείο.</p>
<p>Πολύποδες μεταξύ 1 και 2εκ: η λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή θεωρείται αρκετή δεδομένου ότι η ενδεχόμενη κακοήθεια συνήθως βρίσκεται ακόμα σε αρχικό στάδιο για πολύποδες τέτοιου μεγέθους.</p>
<p>Πολύποδες μεταξύ 6 και 9χιλ: σε αυτή την περίπτωση το πιο καθησυχαστικό εύρημα είναι η σταθερότητα του μεγέθους του πολύποδα σε επανειλημμένους υπερηχογραφικούς ελέγχους. Αν και δεν υπάρχει απόλυτη συμφωνία, μια αποδεκτή συχνότητα ελέγχου είναι αρχικά ανά 6μηνο για 1 χρόνο και μετά, σε περίπτωση που το μέγεθος παραμένει σταθερό, σε ετήσια βάση. Εάν το μέγεθος του πολύποδα έχει αυξητική τάση τότε προτείνεται λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή.</p>
<p>Πολύποδες μικρότεροι των 5χιλ: αυτοί είναι συνήθως καλοήθεις χοληστερινικοί πολύποδες. Συνιστάται επανέλεγχος με υπερηχογράφημα μετά από 12 μήνες και εάν διαπιστωθεί ότι παραμένουν σταθεροί, δεν χρειάζεται περαιτέρω παρακολούθηση.</p>
<p> </p>
<p style="text-align: justify;">Για όλους τους ασθενείς με πολύποδες της χοληδόχου κύστεως, ανεξαρτήτως μεγέθους, στους οποίους συνυπάρχει πρωτοπαθής σκληρυντική χολαγγειίτιδα ή χολολιθίαση συνιστάται λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή. Το ίδιο ισχύει και για αυτούς με συμπτώματα, όπως κωλικός χοληφόρων ή/και οξεία παγκρεατίτιδα.</p>
<p><strong>Ελληνικό Ίδρυμα Γαστρεντερολογίας και Διατροφής</strong></p>

Σχετικά άρθρα