<p style="text-align: justify;"><span style="color: #000000;">Ο Ιπποκράτης, στο «Περί Ιερής Νόσου», περιέγραψε λεπτομερώς τους τύπους των επιληπτικών κρίσεων και προσδιόρισε ότι αποτελούν διαταραχή του εγκεφάλου. Ο όρος επιληψία προέρχεται από την λέξη «επιλαμβάνω» (που σημαίνει κυριεύω).</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: #000000;">Οι επιληπτικές κρίσεις, είναι επεισόδια που οφείλονται σε υπερβολική παθολογική συγχρονισμένη νευρική δραστηριότητα ενός μεγάλου πληθυσμού νευρώνων. Αποτελεί ένα απο τα συγχνότερα συμπτώματα εγκεφαλικής δυσλειτουργίας.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: #000000;">Το 10% περίπου των ανθρώπων θα παρουσιάσουν μια επιληπτική κρίση μέχρι την ηλικία των 80 ετών.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: #000000;">Η επιληψία είναι μια χρόνια διαταραχή, η οποία χαρατηρίζεται από υποτροπιάζουσες, αυτόματες κρίσεις. Ορισμένες κρίσεις είναι αυτοπεριοριζόμενες και αποτελούν μέρος μίας οξείας παθολογικής κατάστασης, κάποιας ασθένειας ή έκθεσης σε επιληπτογόνες ουσίες. Άλλες επιληπτικές κρίσεις αποτελούν σημείο παθολογικής λειτουργίας νευρώνων κσι κυκλωμάτων τους.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: #000000;">Η επιληψία εκδηλώνεται με διάφορες μορφές όπως σπασμούς στα χέρια ή και τα πόδια, απώλεια συνείδησης (λποθυμία), απώλεια ούρων, μουδιάσματα, οπτικές (πχ λάμψεις) ή ακουστικές διαταραχές κ.ο.κ. Της επιληπτικής κρίσης ορισμένες φορές προηγούνται διάφορα συμπτώματα όπως μια ενόχληση στο στομάχι, αίσθημα φόβου, ναυτία κλπ τα οποία αποτελούν την επιληπτική αύρα.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: #000000;">Οι επιληπτικές κρίσεις έχουν την εξής κατάταξη :</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: #000000;"><strong>Γενικευμένες κρίσεις χωρίς εστιακή έναρξη</strong></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: #000000;">• Τονικοκλονικές,</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: #000000;">• Τονικές</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: #000000;">• Κλονικές</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: #000000;">• Αφαιρέσεις</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: #000000;">• Ατονικές/Ακίνητες</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: #000000;">• Μυοκλονικές</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: #000000;"><strong>Απλές εστιακές (χωρίς απώλεια συνείδησης)</strong></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: #000000;">• Με κινητικά συμπτώματα</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: #000000;">• με αισθητηριακά συμπτωματα</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: #000000;">• με συμπτωματα απο το αυτόνομο</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: #000000;">• με ψυχικά συμπτώματα</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: #000000;">• συνδιαστικοί τύποι</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: #000000;"><strong>Σύνθετες εστιακές που ακολουθούνται (με την απώλεια συνείδησης)</strong></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: #000000;">• Έναρξη ως απλές εστιακές που ακλουθούνται από απώλεια συνείδησης</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: #000000;">• Με απώλεια της συνείδησης εξ’ αρχής</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: #000000;">• Με ή χωρίς αυτοματισμούς</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: #000000;">Έγινε έρευνα σε 21 ασθενείς πάσχοντες από κρίσεις (Ε). Οι ασθενείς χωρίσθηκαν σε 2 υποομάδες. Την 1η ομάδα αποτελούσαν 15 άτομα τα οποία εκδήλωναν απλές ή σύνθετες εστιακές (Ε) κρίσεις και η 2η από 6 άτομα που εκδήλωναν γενικευμένες (Ε) κρίσεις.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: #000000;">Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι δεν βρέθηκε κάποια σοβαρή έκπτωση της νοητικής ικανότητας των ασθενών της μελέτης μας, παρά μόνο μικρού βαθμού διαταραχές μνήμης και προσήλωσης. Επίσης, δεν βρέθηκε μέτρια ή βαριά κατάθλιψη στα άτομα της ομάδος μελέτης. Το γεγονός αυτό ερμηνεύθηκε από τους ιδίους τους ασθενείς ως αποτέλεσμα της ψυχολογικής υποστήριξης από το οικογενειακό τους περιβάλλον κατά κύριο λόγο και κατά δεύτερο λόγο στην υποστήριξη από ιατρικό ή παραϊατρικό προσωπικό.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: #000000;">Ασθενείς της 1ης υποομάδας, που είχαν δηλαδή απλές ή σύνθετες (Ε) κρίσεις, εκδήλωσαν μικρότερο βαθμό αγχωδών εκδηλώσεων και ήπιας κατάθλιψης και ανέφεραν μικρού βαθμού υποβάθμιση της ποιότητας ζωής τους, συγκριτικά με τους ασθενείς της 2ης υποομάδας που είχαν γενικευμένες κρίσεις. Η εμφάνιση αγχωδών εκδηλώσεων και ήπιας κατάθλιψης στους ασθενείς της 2ης υποομάδας σχετιζόταν με τη χρονική διάρκεια της νόσου, τη συχνότητα εκδήλωσης των γενικευμένων (Ε) κρίσεων αλλά κυρίως με την σημαντική μεταβολή προς το χειρότερο της κοινωνικό-οικονομικής κατάστασης των ασθενών της ομάδας αυτής κατά την μετά, συγκριτικά με την προ της νόσου περίοδο.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: #000000;">Το κοινωνικό στίγμα του ασθενή που πάσχει από (Ε), ο φόβος της εκδήλωσης κάποια κρίση μέσα στο εργασιακό περιβάλλον ή σε κάποια κοινωνική εκδήλωση οδηγούσε 4/6 ασθενείς της 2ης υποομάδας (66,6%) σε τάση για κοινωνική και επαγγελματική απομόνωση. Ο συνδυασμός των παραπάνω παραγόντων αλλά κυρίως του τελευταίου επηρέαζε σαφώς αρνητικά την ποιότητα ζωής τους.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: #000000;">Η εξέλιξη της τεχνολογίας αποτελεί σημαντική αρωγός για τα άτομα που πάρχουν απο κρίσεις (Ε).Οι ερευνητές του ΜΙΤ ανακάλυψαν ένα βραχιόλι το οποίο έχει τη δυνατότητα μέσα απο κάποιους αισθητήρες οι οποιοι μετράνε τους ηλεκτρικούς παλμούς στο δέρμα. Οι παλμοί αυτοί αλλάζουν πριν την έναρξη της κρίσης. Η συσκευή αυτή αποθηκεύει επίσης δεδομένα που μπορούν να αναλυθούν αργότερα, παρέχοντας πληρέστερη καταγραφή της κατάστασης του ασθενή. Μπορεί να ανιχνεύσει μικρές κρίσεις που ειδάλλως θα περνούσαν απαρατήρητες.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: #000000;">Δυστυχώς η επιληψία αποτελεί ακομή και σήμερα ένα ταμπού για πολλούς ανθρώπους. Ωστόσο μην ξεχνάμε ότι πολλά ιστορικά πρόσωπα όπως ο Ιούλιος Καίσαρας, ο Ναπολέων, ο Ντοστογιέφσκι και ο Van Gogh αποτέλεσαν ένα σημαντικό κομμάτι στην κοινωνία μέσα απο την προσφορά τους. Οπότε η επιληψία θα πρέπει να πάψει να είναι θέμα ταμπού και απομόνωσης. Η 26η Μαρτίου είναι αφιερωμένη στην ενημέρωση για την επιληψία.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: #000000;">– Πάνω από 50 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως πάσχουν από επιληψία (σχεδόν ένας στους εκατό ανθρώπους!)</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: #000000;">– Η Μοβ Ημέρα ξεκίνησε το 2008 και ήταν μια ιδέα της 9χρονης τότε Cassidy Megan από τον Καναδά που υλοποιήθηκε με την βοήθεια του οργανισμού Epilepsy Association of Nova Scotia. Το μοβ χρώμα ήταν δικιά της επιλογή και προέκυψε από το χρώμα της λεβάντας που είναι το διεθνές χρώμα για την επιληψία.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: #000000;">– Η λεβάντα συνδέεται συχνά με την απομόνωση κάτι που αντικατοπτρίζει τα συναισθήματα πολλών ανθρώπων που πάσχουν από επιληψία και παθαίνουν συχνά επιληπτικές κρίσεις.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: #000000;">enallaktidrasi.com</span></p>